Opis
„Wojenne dzieci”
Ilustracje i tekst: Ula Ziober
Szukam Cię po całym świecie. Mam nadzieję, że ta wiadomość dotrze wreszcie do Ciebie. Podróżuję z polskimi żołnierzami. Jestem teraz w Palestynie, ale już wkrótce wyjeżdżam do Anglii. Będę tam na Ciebie czekał.
Staś
To list jaki otrzymała bohaterka opowieści „Wojenne Dzieci”, mała Wanda, która w wyniku wybuchu II Wojny Światowej trafiła z rodziną na Syberię. Dzięki amnestii miała szansę wrócić do Polski. Zostaje jednak rozdzielona z mamą, bratem i siostrą. Czeka ją samotna podróż z głębokiej Rosji aż do Indii.
Oto niezwykle trudna, czasem smutna, ale też wypełniona zabawnymi anegdotami, historia polskich zesłańców, widziana oczami ośmioletniej dziewczynki.
Wszystko przygotowane w takiej formie, aby nawet na tak trudny temat jakim jest wojna można było rozmawiać z dziećmi.
Do opowieści kamishibai dołączona jest broszura, w której znajduje się dokładny scenariusz przedstawienia oraz dodatkowe informacje historyczne, które będą pomocne przy rozwinięciu tematu deportacji Polaków na Syberię. Kolejnym dodatkiem jest kartka pocztowa, którą można wykorzystać jako rekwizyt w czasie przedstawienia.
Zima na Syberii bywa bardzo niebezpieczna. Czasami Wandzia wychodziła na dwór po opał do pieca. Było tak zimno, że musiała się cały czas ruszać, żeby nie zamarznąć. Gdy szła z ciężkimi polanami, zastanawiała się, czy tak właśnie czuł się Roald Amundsen, gdy szukał drogi do bieguna południowego. Musisz być dzielna – powtarzała sobie, gdy stopy i dłonie zaczynały ją boleć z zimna. Amundsen przecież nie miał nawet chaty, w której mógłby się schować przed mrozem. Kopał tylko jamy w śniegu i ogrzewał się przytulony do swoich psów.
Ale mróz to nie wszystko.
Opowieść powstała w ramach konkursu grantowego Patriotyzm Jutra – dofinansowana ze środków Muzeum Historii Polski.
Tutaj możesz dowiedzieć się więcej o tym projekcie.
Poznaj również Kukusha, kota – uchodźcę.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.